vrijdag 10 juli 2015

Doopdoosje

= Doopdoosje =
Letterlijk en figuurlijk erg zoet


  

Soms kom ik iets tegen in onze winkel en dan vraag ik me af, van wie zou dit toch geweest zijn of waar komt het vandaan. Zeker bij dit klein fragiel doopdoosje vroeg ik mij dit af. 
 Ik heb me verdiept in doopdoosjes en het gebruik hierachter:

Een gebruik dat in Nederland nagenoeg is verdwenen is het geven van doopsuiker. 
Tegenwoordig krijg je bij de geboorte van een nieuwe telg beschuit met muisjes maar vroeger, en in Belgiƫ is dit nog steeds, kreeg men doopsuiker ofwel suikerbonen.
Van origine waren dit amandelbonen omhult met suiker, later werd de amandel ook wel vervangen door chocola. 

Oorspronkelijk waren de 'bonen' wit, maar al snel ook blauw of roze. Roze voor de jongetjes en blauw voor de meisjes. Dat klinkt heel vreemd, maar het is waar. Het blauw refereerde aan de reinheid, Maria draagt immers ook een blauwe mantel. 

Het kartonnen doosje dat ik vond is een oudje, uit 1930. In die tijd kregen enkel de volwassenen een doosje mee, kinderen kregen een papieren zakje. Het leuke aan dit doosje is de zoete afbeelding op de voorkant. Drie engeltjes die op de wolken zweven en slaapliedjes maken rondom een moeder die haar kindje in slaap wiegt.

Bijzonder is dat op de achterkant meer informatie staat geschreven over de dopeling. Dat dit doosje bewaard is gebleven is dus geen toeval, men vond het een mooi aandenken. 
Vrij vertaald staat er '6 november 1930 Nelly Bernard Aandenken aan de aangifte Antoine Bernard Audresselles gedoopt 8 november 1930'
Zoals ik het interpreteer is de dopeling Antoine Bernard en Nelly Bernard is wellicht een tante (meter?) Het was namelijk gebruikelijk dat de meter de suikerbonen betaalde, vandaar ook dat we deze tante vaak de 'suikertante' noemen. 
Overigens is het niet vreemd dat het kindje zo snel naar de geboorte werd gedoopt. Als het even kon werden kinderen zelfs op de dag van de geboorte nog gedoopt. Hoe eerder een kindje onder de bescherming van god kwam hoe beter, de kindersterfte was immers hoog in vroeger tijden...

Audresselles is een heel klein plaatsje in Frankrijk aan de kust. destijds woonden er enkele honderden mensen, een klein vissersdorpje maar met een prachtig kerkje waar deze Antoine Bernard in 1930 gedoopt werd....