zondag 28 april 2019

Routine.

Een simpel woord voor een te doorlopen volgorde. Die hebben we nog niet. We zijn een week open en nog steeds is alles nieuw. En dat is wennen. Wennen aan 18 uur per week open in plaats van 5. Wennen aan artikelen die we eerst niet in collectie hadden. Wennen aan 2 etages winkel. Wennen aan het nieuwe kassasysteem.
Maar wennen vooral aan de ruimte. Vroeger, als een meubel verkocht werd, moest alles wat erop balanceerde, eraf en er was nergens plek om het neer te zetten.
Nu is overal plek, dat is zo'n gemak, het scheelt zoveel tijd...

Vannacht was ik op inkoop. Samen met de elektricien. Die had zich verslapen, die heb ik wakker moeten bellen, denkelijk zijn vrouw ook wakker gemaakt. We reden droog tot het eerste marktje. Daar was weinig te vinden, de 2e markt was beter, maar de weergoden begonnen tegen te werken. De paraplu werd onze bondgenoot, niettemin raakte de kar vol en moest ik met de steekwagen terug om meubels te halen.
Als laatste kwamen we bij 'het kasteel', een prachtige locatie, waarvan ik vergeten ben foto's te maken. Een carreboerderij gekruist met een kasteeltje. Ik was er lang niet meer geweest. De winkel is in een hele grote, hoge schuur, in de hoek is een soort hokje gemaakt, rondom glas en binnenin verwarming. Daarin verblijft de verkoper. Een man met hart voor de zaak, met passie voor zijn vak. Op een manier die bijna cru is. Hij is aan een rolstoel gekluisterd, ernstig ziek, met een zuurstofslangetje in zijn neus. Maar hij is er, is kundig en bepaalt de prijzen en beheert de kassa. En ik denk, zolang hij nog kan, zit hij er nog... Ik hoop hem nog eens te zien.
Ik kocht er onder andere bakvormpjes.

Thuis gekomen kreeg ik een foto van een tevreden klant, ze kocht tijdens de opening kleine bakvormpjes die als bloempotje dienen voor kleine cactussen. Zo schattig.
Dan is het afwassen van vele bakvormpjes direct een leukere bezigheid...


dinsdag 23 april 2019

Waaw.

Waaw is het juiste woord, we zijn allebei verbijsterd, verbaasd, overbluft en apetrots. Trots op onze soulstore, op ons dreamteam, op elkaar, maar vooral op de massale opkomst afgelopen weekend.

Wat waren er veel mensen, veel bekende gezichten, met tranen in mijn ogen mensen in mijn armen mogen sluiten, geknuffeld, handjes geschud. En wat zijn we verwend... Het is maar een opening van een winkeltje heel nuchter gezien, maar wat hebben jullie uitgepakt. En dan de complimenten over het resultaat van de verbouwing, de hoeveelheid spullen (3x zoveel als eerst) en dan toch de ruimte om rustig te kunnen lopen...

The day after was Chrit naar zijn 'andere baas'. Ik bleef achter in een bloemenzee, met chocolade en andere lekkere dingen ertussen. Mijn vader zei voor de grap dat hij een wijnkelder ging uitgraven... het zou niet verkeerd zijn.
Zondagavond na sluitingstijd was er een kleine surpriseparty met vrienden... Zo leuk. Je voelt dat je geliefd bent, dat wij geliefd zijn.





Het dreamteam en de buren zorgden dat jullie en wij niks tekort zijn gekomen. De druim van Haelen werd goed ontvangen (als je nog niet hier bent geweest... het is thee)
Over Haelen gesproken, zoveel bekenden uit het dorp gezien, superfijn!

Dan is dit het moment om de vaste openingstijden bekend te maken:
donderdag èn vrijdag èn zaterdag van 10 tot 16 uur.
 

Dat wil dus ook zeggen dat we nu even alle zeilen bij moeten zetten om donderdag weer een gevulde winkel te kunnen tonen. Gas erop en door.
Het gaat lukken, help is on it's way. De elektricien was net hier en tilde 2 kasten naar de begane grond, ze worden zo opgehaald.

Ik durf er nog geen garantie op te geven, maar ik verwacht... als het goed gaat, en dat hoop ik zo, dat we donderdag een grote aanvulling van woontextiel binnen hebben, veel plaids (ook nieuwe motieven) en ook weer hamamdoeken... Ik laat het jullie weten.

Lieve mensen, ik ben nog niet helemaal bij met het lezen en beantwoorden van jullie reacties en berichtjes. Maar ik wil jullie met een diepe buiging bedanken!
Super, chapeau! (ook namens Chrit)

zondag 14 april 2019

Stress.


Eerlijk is eerlijk, ik heb stress. Niet gigantisch, ik functioneer en slaap nog, maar spannend is het wel...
Ik denk dat de lange dagen in combinatie met de afgelopen 6 maanden hun tol beginnen te eisen.
Volgende week rond deze tijd zijn we over de helft van het openingsweekend. Hoe zou het zijn? Vindt iedereen het mooi? Ik heb laatst gedroomd over de opening. Ik was op de eerste etage, jullie waren er ook... De muziek veranderde ineens en plotseling ging iedereen in polonaise achter elkaar aan, de voorste zwaaide de maat met in elke hand een grote bandenkan.

Dat zal wel niet gebeuren, maar mijn onderbewuste is er in elk geval mee bezig...
Maar ik weet ook, dat we bijna klaar zijn, echt heel erg bijna. Dat het 99% af is. Dat we eigenlijk zo open zouden kunnen.
Afgelopen week heeft een lieve collega me geholpen, een hele dag was ze hier... en het fijne is, ze komt donderdag weer samen om de laatste puntjes op de spreekwoordelijke i te zetten. Daar word je toch blij van!
Verder hebben we gisteren de doeken aan de voorzijde geplaatst, die dienen onder andere als zonwering. Fijn dat het even ging sneeuwen tijdens het plaatsen. Schoonmoeder is alweer komen schoonmaken, zittend op de knieën de vloer schoongeschuurd van strepen plaksel, geweldig! Ondertussen werd er een heel modern apparaat geplaatst wat camerabeelden opneemt. Een heel fancy en kostbaar apparaat, ergens uit het zicht weggewerkt...
De schilder rende ook nog even met kwast door de tent, ook dat is weer klaar... Onverwacht kwamen al 2 grote kaartenmolens binnen, ik laat ze jullie binnenkort zien... Ik vind ze geweldig!


Komende week is zo'n onbestemde week, alles in en rond de toonbank wordt in orde gebracht, nieuw kassasysteem en pin worden getest. Vloeipapier en pakpapier wordt klaar gelegd.
Donderdag haal ik verse planten, zowel kamerplanten als tuinplanten. Levende wezens die de sfeer versterken waar wij zo van houden. Vrijdag zetten we nog een tent neer, waar jullie even op adem kunnen komen en een lekker kopje thee kunnen drinken.
De weersvoorspelling is fantastisch... Ik zeg gewoon: TOT VOLGENDE WEEK!


zondag 7 april 2019

Geen weg meer terug.

Het hoge woord is eruit, we openen in het paasweekend, zaterdag, zondag en maandag zijn we open van 11-17 uur. We gaan het redden, hoe dan ook.

Het inrichten vordert in volle vaart. Chrit had afgelopen week vakantie. Eigenlijk kan ik beter zeggen dat hij niet bij zijn reguliere baan heeft gewerkt. Ik zag hem geregeld voorbij komen, slepend met meubels en dozen. Nu klinkt het alsof ik alleen maar op een stoel zit en niks doe, maar ik sta dan ergens op een ladder ervoor te zorgen dat lampen branden... Dat soort dingen, ieder zijn taak.

Mijn schoonouders kwamen nog eens te hulp, mijn schoonmoeder ging verder met de tape van de ruiten te verwijderen, mijn schoonvader verwijderde gras en onkruid uit de achtertuin. Mijn vader kwam daarna weer planten brengen die de grond in gingen. De schilder zette de etalagekozijnen in de grondverf.
Gisteren is het frame tegen de voorgevel gemonteerd en hebben we nog een extra trapleuning naar de eerste etage gemaakt. We hebben een kleine etalage ingericht, de rest is nog afgeschermd...



Vanmorgen ging de wekker heel vroeg en we gingen op pad. Frans praten lukte nog prima en we vonden weer leuke spullen voor de winkel. Niet dat we die nodig hebben, want wat we hebben past nu al niet in het gebouw, dat toch 4x zo groot is... Een beetje voorraad is niet weg zullen we maar zeggen.


Ik krijg geregeld de vraag of we meer open gaan als op de vorige locatie. Jazeker is het antwoord. Het plan is donderdag, vrijdag en zaterdag. De tijden staan nog ter discussie...

Komende week gaat Chrit weer naar 'de baas' en ik ga hier afronden, afwerken en afstylen. Af is af zullen we maar zeggen.
Ik zal gaandeweg ook wat meer van de winkel onthullen, ik weet dat jullie staan te popelen...
Reserveren en prijsopgaves geven voor de opening kan ik helaas niet doen, daarvoor hoop ik op jullie begrip.

Het wordt waaw! Je weet niet wat je ziet!