Het feest van eitjes, en zonder kippen geen eitjes, dus staan onze meisjes in de spotlight vandaag...
Onze kippen zijn happy, we hebben een nieuwe afrastering van schapenhek geplaatst tussen onze tuin en die van de naastgelegen dokterspraktijk. Je zou denken dat dit is om de kippen uit de tuin van de buren te houden. Het tegendeel is het geval, het is om te voorkomen dat ze in ónze tuin komen...
We hebben een doorgang gemaakt vanaf hun ren naar de buurtuin, die is volledig omheind en daar zijn de druk in de weer met scharrelen tussen het gras en zo houden ze eigenlijk het onkruid in de tuin van de buren in toom.
Alleen bramen zijn een brug te ver voor onze kippen, dus ik heb ze afgelopen week geholpen. Chrit was niet thuis 's avonds en toen heb ik alle bramen uit de grond getrokken, met dikke handschoenen aan ging dat best. Tot de dag erna mijn rug vond dat het toch niet zo'n heel goed plan was. De dag daarna liep ik krom en goede vrijdag was niet zo'n hele goede vrijdag. Het enige goede was dat ik direct terecht kon bij de chiropraktor die begon te mopperen omdat ik mijn rug niet gekoeld had. Hij heeft de zaak weer netjes in positie gezet en ik moet zeggen... met resultaat. Het voelt nog wat 'zwakjes' maar ik loop weer rechtop.
En dat is maar goed ook... Want morgen is DE dag. De dag waar ik al een paar jaar op wacht. Een concert en een weerzien met mijn grote liefde Engelbert Humperdinck... 85 lentes jong en still going strong. Op dit moment nog wel iets meer strong als ik denk ik.
Maar het gaat me lukken. Hoe dan ook. Morgen!
Fijne paasdagen allemaal! Mijn pasen kan niet meer stuk!