De carnaval is voorbij, het moment dat ik met de billen bloot moet.
Laat ik maar direct met de deur in huis vallen... We gaan anders werken. Er komen geen vaste openingstijden meer. Op zaterdag blijft de deur gesloten.
Ik zal het uitleggen, want het ligt grotendeels aan mij. Het hebben van een winkel als deze is een weinig winstgevend en vrij eenzaam beroep, alleen naar de groothandel, alleen naar het buitenland op inkoop, alleen de winkel vullen, alleen de boekhouding doen. Chrit werkt tijdens kantoortijden en dan is het hier heel stil, heel weinig mensen om me heen. Dat heeft mijn motivatie doen verdwijnen en heeft me een sterke hang gegeven naar een nieuwe uitdaging.
Jullie denken misschien, dan doe je toch meer open? Dan heb je meer mensen om je heen. Dat hebben we geprobeerd en dat spreidt alleen de klanten zodat de bezoekersaantallen op zaterdag terug lopen en mijn bewegingsvrijheid op die andere dagen ingeperkt wordt.
Ik heb 20 jaar weekenden gewerkt, in de zorg en de laatste 10 jaar achter de toonbank. Ik heb ontdekt hoe fijn het is om een vrij weekend te hebben en ik wil niet meer werken in de weekenden, we hebben te lang, te veel leuke dingen gemist samen. Het is niet alleen de zaterdag overdag, maar het zijn ook dagen er omheen die in het teken staan van de winkel. De winkel op zaterdag draaien zonder Chrit gaat niet. Ook voor hem wil ik het niet meer. Voor mijn lichaam is het ook beter om het sjouwwerk achterwege te laten.
Dan is er nog een verandering in consumentengedrag merkbaar. De focus wordt verlegd naar het online gebeuren. Wij merken duidelijk dat de mensen komen afhalen wat ze online gezien of besteld hebben. Ze kijken niet verder de winkel rond, laat staan dat ze naar de eerste etage lopen. Artikelen die jaren in de winkel staan, hebben we online gezet, en de meeste zijn binnen een paar dagen verkocht.
Begin januari ben ik met een nieuwe uitdaging begonnen, een paar dagen per week ga ik met het broodtrommeltje onder de arm naar de baas. Je kunt je niet voorstellen hoe goed dat voelt. Onder de mensen, samen, met een team om me heen en dan in het weekend lekker vrij. Niks moeten, alles mogen. Mijn omgeving zegt dat ik opgebloeid ben en dat ik straal.
Wat gaan we dan wel doen? Qua winkel gaan we voornamelijk online en op afspraak verder. Gaan we nog een keer een dag open? Natuurlijk wel, gewoon omdat het kan.... Die data volgen nog.
Na een moeilijk jaar van twijfelen en afwegen, wel/niet, toch niet... misschien toch weer wel, is het nu duidelijk. De financiële druk is eraf en mijn werk in de winkel wordt nu weer de hobby waar het ooit mee begonnen is.
Deze duidelijkheid geeft een stukje rust. Dat is een begin... de rest komt wel...
Ruud.
