zondag 21 januari 2018

Verlangen...

Door Ruud: Een onrust maakte zich van mij meester... te lang had ik de Franse taal niet meer gesproken of gehoord. Te lang hebben mijn ogen niet intensief gespeurd en hebben mijn handen niet tussen spullen gezocht.
Ik overtuigde Chrit en we vertrokken gisteren zuidwaarts. Na een lange rit kwamen we aan bij een handelaar, we waren niet de enige. Voor de deur stond een lange rij, we sloten aan. De deur ging open en hij lachte toen hij ons zag. Ik gaf hem een hand en verontschuldigde mij dat ik zo lang niet geweest was. Hij knikte instemmend en vertelde dat hij had opgeruimd en had aangevuld. Hij gaf ons een stickervel met 'vendu' stickers. We gingen aan de slag.
Binnen 10 minuten waren de stickers op en begonnen we de meubels richting de bus te slepen. Het regende, maar dat kon me niet deren. De eerste tafel was langer dan de bus, maar hij moest en zou mee. Uiteindelijk volgden meerdere tafels, vele kisten, wat dozen met kleinere spullen en was het dak van de bus bereikt. De deuren bond ik met touw dicht.
Huiswaarts zou je denken. Nee, toch nog 2 andere adresjes. Nog een koffer en een bonbonschaaltje. Het paste nog nèt. Noordwaarts begon het te sneeuwen. Het verkeer reed langzaam. Ik voelde een gestage rust over mij neerdalen... Chrit dommelde naast me in slaap. Heerlijk tevreden.
(bovenstaande foto is een in mijn enthousiasme met olie vuilgemaakte broek, dè reden waarom ik altijd gebruikte kleding draag, Jeroen en Roy, dank daarvoor!)