zondag 27 januari 2019

Perspectief.

Perspectief is het punt van waaruit je iets bekijkt... Als ik een foto maak, probeer ik dat altijd iets anders te doen dan ooghoogte. Vandaag maakte ik wat detailfoto's van stukken winkel die voltooid zijn. Het vordert echt hard. Chrit en ik hebben al een aantal keer de woorden 'GAAF' en 'WAAW' gebruikt.

Ook vandaag werd er weer geklust, mijn vader kwam nog even, we moesten flink boren om een voorziening voor de toekomstige houtkachel te kunnen plaatsen. Gisteren kregen we hulp van een vriend en hebben we ook nagenoeg de hele dag geboord om lattenwerk tegen de muren te maken. Dat boren doen we als de naastgelegen dokterspraktijk gesloten is. Kwestie van rekening houden met... kwestie van plannen.

Ik boorde wat gaten voor de nisbus van de kachel en vond het laddertje te laag en dacht: 'ik pak even een hogere'...
Een fractie van een seconde later lag ik languit op de grond met boormachine en kleine laddertje bovenop me. Ik zag de winkel van een totaal ander perspectief en zag zowel Chrit als mijn vader verschrikt kijken... En met mij was niets aan de hand. Kwestie van een atletisch lichaam, ahum.

zondag 20 januari 2019

Regels en platen.

Dat was het deze week.
Dit weekend waren en geen verplichtingen van welke aard dan ook, dus Chrit en ik hebben 3 dagen doorgewerkt in de winkel. Chrit voornamelijk stucwerk en ik timmerwerk. Meters gemaakt.

Het tussenwandje boven en de meterkast beneden zijn grotendeels klaar. Onze vaste timmerman zit in de lappenmand, dus heb ik zelf de deuren in de meterkast gehangen. Het geheel is een eigen ontwerp, van nul af aan gemaakt. Het kozijn ook, om de oude deuren heen.

Stiekem gaat het toch best wel hard. Het is niet zo dat we elke dag de klok rond klussen, af en toe liggen we ook op de bank voor de TV.

Tussendoor was ik deze week nog met 2 collega's op inkoop. Een antiekhandelaar op leeftijd ging opruimen. We togen er gezamenlijk heen. Het bewijs is geleverd dat je gerust met 3 bedrijven samen op 1 plek kunt inkopen. Mijn bus was nagenoeg vol en we hebben als afsluiting samen lekker gegeten.

zaterdag 12 januari 2019

In de goot.

Kabelgoot wel te verstaan. Het item van de week. Ze lagen al een hele poos te wachten. Het is prijzig spul en ik kocht al enkele jaren geleden een partijtje.
Afgelopen voorjaar op een marktje in België stond weer een partijtje tegen een bus aan geleund, nonchalant, alsof ze er al jaren stonden. De verkoper en ik kwamen overeen en toen moesten ze getransporteerd naar onze bus. Ze zijn 3 meter lang, we bonden ze op onze steekwagen en Chrit bood aan ze te duwen. Ik voorop, voor de steekkar uit, roepend 'pardon' en 'attention s'il vous plait'. Bij de bus aangekomen pasten ze net erin. Boven de cabine schuin naar beneden, de deuren gingen nèt dicht.
Een paar weken later was ik met mijn toenmalige buurman (in dit huis ook vaak aanwezig als elektricien en eigenaar van de bouwradio) op ander marktje... Zelfde bus, zelfde verkoper en weer een partijtje kabelgoten... Weer hetzelfde circus.
Enige weken later, ander marktje, ik was aan het speuren op een deken, hoor ik: Je n'en ai plus! Ik kijk omhoog, zelfde verkoper, maar de kabelgoten waren op :-)


Terug naar afgelopen week. Het spuiten van het plafond heb ik jullie laten zien, in een razend tempo werd alles zwart.
Het plastic is verdwenen en de kabelgoten hangen, er zit zelfs ook kabel in, ze zijn niet puur esthetisch. De lampen kocht ik in 2016 al, onze toenmalige stagiair heeft ze samen met mij omgebouwd naar 230 volt. Ze passen perfect. De loods wordt leger, de winkel mooier.
Beneden is mijn vader nog steeds met specie aan de gang, op zijn gemak, op zijn steiger, wordt alles netjes vastgezet en afgewerkt en mooi grijs.


Komende week een beetje van alles, een tussenwandje plaatsen, de ombouw van de meterkast maken en nog een beetje stuken.
Vandaag zijn we onderweg naar een beurs, kijken naar wat het voorjaar in petto heeft en kijken of we nog wat moois kunnen scoren om jullie mee te verrassen in onze nieuwe winkel.

zondag 6 januari 2019

Effe...

Effe, ff, eventjes, allemaal woorden om een klus aan te geven die zo gebeurd is. Wij gingen effe de keuken opfrissen, wat uiteraard 'iets' langer duurde dan gepland. Niet dat we een nieuwe keuken en nieuwe vloer kregen, dat komt in een latere fase, omdat we niet weten of de keuken op deze plek blijft, of naar een andere locatie in huis gaat. Die opties liggen nog open en die discussie duurt nog voort.

Terug naar de huidige keuken, 40 jaar oud en een vloer waarvan alleen ik hem acceptabel vind en de rest van de wereld blijkbaar niet. Het is af, en het is super gelukt. Muren gladtrekken heb ik na 4 uur gehannes op een muurtje van 3 vierkante meter weggestreept als doe-het-zelf klus. Monodek bleek een leugen en werd triodek. Het wit zit erop, het behang is weg. Bij een kleur genaamd 'olifant' zou je grijs verwachten, het is purper. Niettemin een mooie kleur. De oude geelsteen potten die ik vorig jaar van een collega verzamelaar overnam vonden een plek op de bovenkastjes.





In de tussentijd is de elektricien weer geweest en mijn vader heeft een metselklus op zich genomen. Met 74 jaar nog op de steiger, dat is toch fantastisch.
Komende donderdag komt de schilder het plafond in de bovenwinkel (winkelruimte op de eerste etage) spuiten, we zijn erg benieuwd, hij zegt zelf dat het maar 'effe' duurt... Denkelijk duurt het afplakken 2x zo lang als het spuiten...
Tussendoor nog balansen, gelukkig is dat al grotendeels voorbereid toen alles de dozen in ging, anders hadden nu alle dozen weer geopend moeten worden.

Vandaag is het rustdag, ben verkouden en heb keelpijn... Goed geweest voor deze week, de bank wacht op mij, met een dekentje, het huispak ligt klaar... 'effe' niks :-)