Een half jaar aan het werk voor de baas... Allemachtig wat ben ik deze periode tegen mijn eigen grenzen aan gelopen en wat heb ik veel kennis en wijsheden opgedaan.
Ik heb een toffe job, hele leuke collega's en eindelijk de voeding voor mijn brein waar ik zo naar verlangde. Het klinkt eenvoudig: ga langs de deur bij de mensen met een smalle beurs en inventariseer de knelpunten in hun woning, stuur een klusser er achteraan en klaar is Kees.
Was het maar zo eenvoudig, deze doelgroep laat zich niet makkelijk bereiken, is wantrouwend naar de overheid en neemt niet zomaar alles voor waar aan. Uitdaging genoeg, eerder sociaal werker (ben ik wel goed in) dan bezig met duurzaamheid. Van de overige facetten van duurzaamheid heb ik megaveel kennis vergaard de afgelopen periode.
(Energie)armoede zal er altijd zijn, maar de inhoud van mijn werk zal op termijn gaan verschuiven en daar ben ik blij om, want als ik tot in lengte van dagen deze inventarisaties moet doen, gaat daar de uitdaging ook vanaf. Ik houd van afwisseling en uitdaging. Dat is wat me de laatste jaren in de winkel genekt heeft. Rekken vullen en weer leeg verkopen.
Ik heb nog veel meer geleerd over mezelf. Over mijn hooggevoeligheid. Dat klinkt alsof ik een teruggetrokken leven leef en snel overprikkeld ben. Hooggevoeligheid kent meerdere types en mijn type heeft, jawel, uitdaging nodig. Maar daarnaast voldoende tijd voor herstel.
Door de intensiteit van mijn baan, heb ik meer hersteltijd nodig dan een niet-hooggevoelig persoon, Chrit heeft dat hetzelfde. Ik slaap meer omdat ik informatie op een ander niveau verwerk, daarom doe ik tukjes. Best vaak. Ik probeer een dag rust te nemen na een werkdag, anders loop ik leeg. Dat wil niet zeggen dat ik dan niet even snel een bezoekje kan aan iets of iemand, een klant op afspraak kan ontvangen of een pakketje kan maken, maar ik probeer het easy en rustig te houden, met de joggingbroek aan... ;-)
Dan de grootste tegenstelling in mezelf. Zomer/hitte/warmte/zon. Eerlijk gezegd: ik haat het. Oprecht, ik kan er niet mee omgaan. Het gevoel van zon op mijn huid vind ik een vies gevoel. Daarom zul je mij ook bijna nooit met een korte broek zien en heb ik meestal een petje op buiten en zal niet in de zon blijven staan als er ook schaduw is. Op een festival vorige week ben ik na een uur weggelopen wegens gebrek aan schaduw.
Ik ben een groot voorvechter van biodiversiteit en insecten, maar wespen en muggen... HAAT. Ik kan dat niet loslaten, blijf ze volgen en registreren tot ik uiteindelijk vertrek.
Al met al: zomer: niet mijn seizoen. En dan is het vrij vreemd dat ik enorm veel tijd steek in een tuin die in de zomer op zijn mooist is, terwijl ik zelf binnen zit, uitpuffend van de warmte en op de vlucht voor zoemende ergernis.
15 verschillende soorten tomaten en 35 verschillende soorten Dahlia's. Anderhalf uur besproeien op droge dagen en onkruid tot en met. Ik ben geen enorme liefhebber van tomaten of bloemschikken overigens.
De raderen draaien wat ik met de tuin ga doen, wat we hiermee gaan doen. Want onderhoud is ook niet mijn ding, daar zit geen uitdaging in. Het creëren van iets moois, een huis, een bedrijf, een baan, een interieur, een te restaureren meubel, het kweken van planten... allemaal prima, allemaal creatie, allemaal uitdaging. Maar onderhoud, schoonmaak, schilderen, schoffelen, eten koken: saai, niet mijn ding.
43 jaar oud, ik zie nu pas de rode lijn.
