Een roerig jaar.

De tijd rond de jaarwisseling is een tijd van vooruitkijken, maar we kijken ook even terug op 2018, een roerig jaar.

De eerste 2 maanden van het jaar was de winkel dicht, winterstop noemde ik het. In werkelijkheid zat ik niet lekker in mijn vel, soms warrig en daar kwam nog een flinke griep overheen. Te lang doorgegaan, teveel uren gemaakt in een veel te krappe setting. Elke ochtend keek ik op funda, meestal al de domper van de dag. Via via kwamen er wat panden op ons pad, we gingen kijken, ook daar was niks bij.

Heel lang geleden werd ons al het pand op het kerkplein in de hoek aangereikt, op een presenteerblaadje, nog voor het officieel in de verkoop kwam. Dat pand... 'Dat nooit' was mijn reactie. We gingen niet eens kijken... Met die trap, 2 winkelverdiepingen. Echt niet. We zochten door naar boerderijtjes waar de winkel in de schuur moest komen.

Tot in mei het besef kwam dat een fout hadden gemaakt. En hoe... Met een lift zijn alle problemen verholpen. We vroegen een bezichtiging aan. Toen werd het even moeilijk. Andere geïnteresseerden, lastig allemaal. Chrit smeekte bijna om toch te mogen kijken. Uiteindelijk bingo.

We liepen binnen, keken elkaar aan, deden een bod en eigenlijk was het klaar.

Het huis op de Napoleonsweg verkochten we binnen een dag, dus dat was ook snel geregeld. Ongelofelijk hoe de juiste persoon zo op je pad kan komen. Marlie, dankjewel!

Het avontuur begon, wat strubbelingen met hypotheekverstrekkers, de gemeente en de notaris, we hielden vol. Maar goed dat we de afgelopen jaren sober geleefd hebben en wat reserves hebben opgebouwd, dat in combinatie met hard werken, maakt dat we kunnen doen wat we doen.

1 oktober was de grote dag. De winkelinventaris was al totaal ingepakt, privéspul geminimaliseerd. We gingen verhuizen.

Binnen een dag was het nieuwe huis een bouwput, het liet snel zijn ware ik zien. Mooi in basis, mooie (planken)vloeren, geen noemenswaardige bouwkundige gebreken behalve wat we al wisten, 27 rotte/slechte kozijnen. Het was echter wel jarenlang zonder liefde geweest, veel werk te doen.

Nu, 3 maanden later is het woongedeelte klaar, in zoverre wij dat wenselijk vinden. Al begon de laatste week het behang in de keuken me te irriteren. 2e kerstdag begon ik te peuteren in een hoekje, het behang is er al helemaal vanaf. Morgen stuc ik het strak en dan wordt het fris wit geverfd. Het keukenblok van 40 jaar oud blijft nog even dienst doen. Het is een fijne ruimte. Het blijft gek dat je tevreden kunt zijn met zo'n oude gammele keuken, terwijl het vorige huis een prachtige keuken had. Badkamer idem, we hebben een bad nu.

De winkel is halfweg klaar. De elektricien is vandaag nog geweest... dat kan allemaal. Zondag of niet, de bouwradio stond weer aan.

We zijn gezegend met een goed team lieve mensen om ons heen, onze ouders en familie, vrienden, buren en ook het team vakmannen. Maar ook jullie, facebookvrienden en klanten. Jullie die ons met lieve berichten, kaartjes of op welke manier dan ook steunden. Super-Merci!

Chrit en ik voelen ons hier helemaal thuis.

Komend jaar. Het gaat gebeuren, de winkel gaat open, ergens in het voorjaar. Nog bergen werk te verzetten voor het ingericht kan worden. Brocante liefhebbers kunnen hun hart ophalen. We hebben de afgelopen jaren veel verzameld en apart gezet voor de nieuwe winkel. De loods puilt uit. Nog even wachten.

Daarnaast gaan we ook wat andere dingen verkopen, omdat er behoefte aan is in Haelen, omwille van de leefbaarheid, de samenhang in het dorp. Haelen blijkt me lief te zijn. Ik vind het zo leuk dat ik overal aangesproken word, iedereen weet waar we mee bezig zijn. Leuk.

Wij hebben zin in 2019. We wensen jullie een fantastische jaarwisseling en een goed begin van het nieuwe jaar. Dat het jaar mag brengen wat je ervan verwacht. En we hopen jullie allemaal te mogen ontvangen op Kerkplein 8.

Kerst in aantocht

De laatste week was het hier redelijk rustig, project 300 planken en 1500 schroeven is voltooid. Ik heb er geen foto's van gemaakt, laat ik het samenvatten als dat de arbodienst ons steiger nooit goedgekeurd zou hebben. Het zit ertegen en het is prima zo.

Verder heb ik veel opgeruimd, oud papier en oud ijzer weggebracht en een paar lampen opgehangen en gaandeweg zijn er wat spullen die we al jaren niet gezien hadden weer tevoorschijn gekomen. De loods wordt leger en het huis wordt gezelliger.

Mijn grote wens, een grote kerstboom, hij staat. Lekker volgehangen met kitsch.

Langzaam maken we ons op voor het eerste kerstfeest in ons nieuwe huis. Zonder stress, zonder gejaag. Morgen boodschappen doen, kijken wat er nog is en dat tot een kerstdiner samenvoegen. Naar mijn idee beter dan gedoe met recepten en stad en land af moeten reizen omdat je een ingrediënt niet kunt krijgen. Dus wat wij met kerst eten... geen idee, zien we morgen wel...

Chrit en ik wensen jullie allen een heel gezellig en vredig kerstfeest. Geniet ervan!

Wat een week, wat een week...

Ik ben wat later vandaag met mijn verhaaltje, maar hier komtie:
Laat ik maar met donderdag beginnen, de dag dat de zaag weigerde, daarvan vertelde ik jullie al. Na 150 plankjes en 750 schroeven van de totaal 300 en 1500, die ik dacht in 2 middagen te kunnen monteren... NOT... Van te voren was de bouwlamp al omgekieperd bij het verplaatsen van het steiger. Mijn balken waren te kort en er was maatverschil in de breedte. Zo'n dag dus. Bij het boren van een gat, kwam meer stucwerk mee dan gepland. Zo'n dag dus. Ik ben op een gegeven moment maar gewoon gestopt. Veilige keuze, goede keuze.

Groot was het contrast met vrijdag, Samen met Chrit de musical 'Soldaat van Oranje' gezien in de theaterhangaar in Katwijk. Geweldig, grandioos, groots. Het verhaal komt enorm binnen. Genoten!
Van te voren nog in Leiden geweest, leuke stad en in een antiekwinkeltje wat leuks gekocht voor in de nieuwe winkel. Een super dag.

Dit weekend was de grote verhuizing. We hebben tot nu toe maar een kwart van het huis gebruikt, de helft is winkel in verbouwing, een kwart was bovenverdieping in verbouwing. Dat laatste is klaar en kan ingericht en het bed kan uit de woonkamer richting boven. Loodzwaar dat ding.
We zijn hier nu een week of 12 en er stonden wat dingen onhandig in huis. Einde van het verhaal is dat werkelijk elk meubelstuk van de plek is geweest en we een totaal andere inrichting hebben dan voorheen. Toch hebben we her en der nog wat verhuisfittingen hangen, elke keer netjes net buiten de foto.

Niettemin heerlijk geslapen vannacht op de eerste etage in een waanzinnig mooie kamer, die aanvoelt alsof het een luxe hotelkamer is. En in de ochtend als verrassing sneeuw... op het dak van de kerk... een heerlijk winters tafereel.

Tweede Advent.

Wat kan ik anders zeggen dan dat deze week in het teken stond van de schilder. Hij kwam, zag en overwon. Natuurlijk zou je ook zelf kunnen schilderen, en dat gaan we in de winkel ook doen. Maar de secuurheid, strakheid en met name snelheid van deze schilder overtref je niet. Hij is klaar met de plinten lakken voordat ik de pot verf open zou hebben. Alleen de kalkverf in de slaapkamer was niet zo zijn ding. Verven met streperig resultaat is een no-go voor hem.
Het studentikoze karakter van de bovenverdieping is nu veranderd in eentje om trots op te zijn. De foto's spreken wel voor zich...

Gisteren waren we even op de kerstmarkt hier in het dorp, een initiatief van de ondernemersvereniging en we waren beide aangenaam verrast door het aanbod en met name de gezelligheid. Er waren ook klanten van ons aanwezig en het was een gezellig weerzien. We waren gevraagd om mee te doen, maar dat was helaas niet haalbaar. Volgend jaar zeker weten wel!

Ik zit nu te schrijven, Chrit is de vloer voor de 2e keer in de olie aan het zetten. Gisteren was er een grijze onderlaag, vandaag een afwerklaag in de kleur walnoot. Het resultaat wordt een 'vuile'cafévloer qua uiterlijk. Ik ben benieuwd. Chrit is altijd blij als hij met rollers en kwasten in de weer kan gaan...
Ik ga zo meteen zagen. Gelukkig is het gebouw zo groot dat mijn zaagsel niet richting de natte olie kan waaien.
Morgen worden stopcontacten en schakelaars geplaatst en is het geklooi met verlengsnoeren het insteken van draden voorbij, blij!

Dit keer echt veel foto's, we zijn dan ook 'veel' trots.

Résumé.

2 maanden en 1 dag nadat we de sleutel kregen, had ik niet durven dromen op het punt te staan waar we nu zijn.

Hard gewerkt, doorgewerkt, geen noemenswaardige tegenslagen gehad. Omringd door een team van goede vakmannen en veel hulp van onze ouders, familie en vrienden.

Het gebouw is waterdicht, elektrisch veilig, afvoeren waterleiding en gas (!) lekken niet meer, het is ontdaan van jarenlange laag over laag zooi als vloerbedekking en behang en loshangend stucwerk, de tuin is toegankelijk, ramen en gordijnen zijn (bijna) allemaal gewassen. Een gedeelte van de rotte kozijnen is vervangen en er is afgelopen week gedeeltelijk geïsoleerd.

Dat laatste ging niet helemaal zoals het moest. Purschuim van een niet nader te noemen discountwinkel werkt niet heel gedoseerd en een grote plaat isolatie kwam naar beneden, natuurlijk boven op mij. Het is lichtgewicht spul, maar de vloer, mijn handen, jas, broek, (nieuwe) accuboor, trapladder en favoriete muts zaten onder de pur. Balen.

Gelukkig wordt er dan na een belletje een doseerbare pursput aangeleverd. Heb er zelf ook maar eentje besteld... je weet maar nooit, voor de toekomst...

Ik krijg af en toe wat vragen binnen, die zal ik even beantwoorden:

- Met mijn moeder gaat het weer prima, ze is weer helemaal de oude.

- De brickwall hebben we geïmpregneerd met Alabastine voorstrijk, in de variant fixeer. Werkt prima, ruikt alleen een dagje niet zo heel lekker.

- Ja, het is mogelijk om cadeaubonnen te krijgen, app / bel / bericht me maar, dat komt goed.

Komende week komt de schilder en dan kunnen de vloeren in de olie. Schakelmateriaal erop en een trapleuning monteren en klaar is kees. We zullen eens zien hoe deze week verloopt. Ergens komende week kan ik jullie het eindresultaat van mijn upcycling projectje laten zien...

Vanmiddag een vervroegd heerlijk avondje. Ik ben zoet geweest, eens zien of ik lekkers krijg.

Geniet van jullie weekend!