Vakantieklussen.

Gisteren fietste ik van het gemeentehuis naar huis en kwam het besef dat ik ècht vakantie heb. Ik blijf dat een beetje gek vinden. Dat ik mag doen en laten wat ik zelf wil, en dan ook nog doorbetaald krijg. Dat was de afgelopen jaren wel anders...

Meestal werd de vakantie gebruikt voor achterstallig onderhoud en klussen. Dat is nu ook het geval, maar ik heb de 2 projectjes van deze zomer al af.

De eerste was een nieuwe deur van de buitenkelder. Deze kelder is van buitenaf bereikbaar, hij ligt onde de opkamer in de woonkamer. Deze deur was een irritatiepuntje voor mij vanaf het moment dat we hier wonen. De deur ging naar buiten open en ze gaapte boven 5 cm en er zat een groot rooster in. Een tochtgat tot en met en door het continu warmteverlies een koude vloer, want onze bank staat op deze kelder. 

Uiteraard een uitzonderlijke maat deur, laag en breed, dus moeilijk te vinden. Na lang speuren vond ik er eentje op marktplaats, ik heb hem geruild voor een kamerplant en chocolade en kreeg er een soortgelijke deur bij cadeau. De deuren belandden in de buitenkelder en laatst tijdens een opruimronde ging de niet passende deur de winkel in... Althans, later bleek dat de passende deur in de winkel stond en de niet passende nog in de kelder.

Snel omgeruild en maar direct met het plaatsen van de deur begonnen. Het was een pipi langkous project: ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan. Een deurenbok geleend en aan de slag gegaan. De deur toonde zich niet van haar beste kant. Ze was iets te breed, royaal te hoog, totaal niet haaks en had compleet andere scharnieren als die ik van plan was.

Veel zagen, veel schaven en veel zaagsel overal. Er zit geen slotkast in, die heb ik ook handmatig moeten maken. Al mijn timmermansskills moest ik inzetten...

Maar het eindresultaat mag er zijn, een deur die eruit ziet alsof ze er al jaren in zit, de juiste looks heeft, goed sluit, afsluitbaar is, maximaal geïsoleerd is en nog door Chrit afgeverfd mag worden. Ik voorzie warme voeten komende winter...

Het tweede project is een buitenwandje wat ook al 5 jaar een irritatiepuntje was. Een wand van kunststof schrootjes, op een kozijn met kapot glas gemonteerd tientallen jaren geleden. Ooit een flinke hagelbui gehad en daardoor stukken uit de schrootjes. Erg lelijk, voornamelijk voor de patiënten van de dokterspraktijk die gebruik maken van de ingang op de eerste etage. De praktijk is gesloten wegens vakantie, maar ik mocht de sleutel van het poortje lenen om gebruik te maken van hun buitentrap, dat heeft me veel gedoe gescheeld...

Het slopen van het wandje was zo gebeurd. Ik heb tijdens de verbouwing van de bovenwinkel deze wand al maximaal geïsoleerd aan de binnenzijde, daar ben ik nu wel blij mee, want anders waren jullie weggewaaid de afgelopen jaren. 

De oude schrootjes gingen naar de stort. Althans, dat was het plan. Ik laadde een bus vol met rommel, vroeg de buren of ze nog spul hadden voor de stort, ook de buren van de buren deden mee en zelfs nog 1 buurvrouw verder wilde graag van iets af. Combirit dus. Bij terugkomst was de bus leeg en vroeg Chrit quasi nonchalant of we niet iets vergeten waren... De schrootjes, die het hele doel van de exercitie waren, lagen nog steeds op hun plek op de oprit. :-(

We hebben gekozen voor zwart douglas rabat en dat was eigenlijk best snel gemonteerd, ik heb direct de dorpelstenen van de ramen ook gevoegd, dan kunnen die er ook weer 50 jaar tegen...

Klussen klaar dus. Tijd voor vakantie. Terwijl ik dit typ is Chrit bezig een vakantie uit te zoeken... Wordt vervolgd :-)

Voor de lol

Na een heerlijke zaterdag met veel aanloop en gezelligheid bleven er toch nog wat vragen van mensen door mijn hoofd spoken.

Eentje heb ik laatst al beantwoord, maar ik herhaal hem toch nog maar een keer. Nee, wij gaan niet meer wekelijks open, dat is niet haalbaar bij onze overige werkzaamheden. Het is niet even een deur open zetten, het kost minimaal een dag voorbereiding op de manier waarop wij het doen.

We hebben ook geen cadeau segment meer, geen kaarsen, kandelaars, kleine cadeautjes, en ook de kaartenmolens raken leeg. Wat er nu nog staat aan groothandelsspul is al allemaal afgeprijsd, mag weg en komt niet meer terug. 

Die keuze is met name gebaseerd op duurzaamheid, we willen niet wereld niet langer volstuwen met massaproductie uit lage lonen landen. We gaan voor circulair en duurzaam, dat voelt beter. Het meeste kwam van een gigantische groothandel in Venlo, die hebben besloten dat het toegangspasje voor een jaar €150,- (ex. BTW) gaat kosten. De prijzen zijn er ook fors gestegen, een simpel sierkussen kan er bijvoorbeeld al meer als 20 euro inkoop kosten. Het is een zakelijk en commerciële wereld, naar mijn idee zonder al te veel klantvriendelijkheid, dus al met al een mooi moment om afscheid te nemen daar.

Overigens kan het ook nog zo zijn dat artikelen die daar te koop zijn, enige tijd later voor minder als de inkoopprijs verkocht worden in die winkel met het grote blauwe actie-logo, maar dat terzijde.

Dan, het belangrijkste. Chrit en ik doen dit echt voor de lol, voor de fun, omdat wij het willen en omdat wij het leuk vinden. Voor jullie.

Fiscaal is het totaal niet aantrekkelijk om een bedrijf naast loondienst te hebben. Door de loondienst mis je bepaalde aftrekposten, wat maakt dat van elke euro winst een halve euro naar de fiscus gaat. Dan zijn brandstofkosten, boekhoudkosten en uren nog niet eens geteld.

Allemaal niet erg. Maar wat ik dan wel erg vind, is dat mensen hier gaan staan pingelen. Elke open dag komt het wel een keer voor. Ik durf te beweren dat onze prijzen schappelijk en redelijk zijn en het is zo dat wij die prijs bepalen en niemand anders. Dat is eigenlijk de enige regel die wij hanteren. Zolang hier handelaren komen kopen voor de prijzen die wij hanteren, mag de consument niet klagen. 

Zo, nu heb ik mijn hart gelucht, ik moest het even kwijt. Einde klaagzang. Door met leuke dingen. Voor de lol!