Afgelopen week was er een topdag, dat was hemelvaartsdag. Chrit en ik waren op inkoop. Ver het buitenland in troffen we Aldo. Na 2 coronajaren zagen we hem eindelijk weer. Hij woont in het dorpje waar de markt was en staat alleen op die markt te verkopen, verder nergens. Hij stond er op zijn vaste plek. Hij lachte toen hij me zag. Zoals elke keer kocht ik al zijn kisten. We raakten aan de praat, ik in mijn beste Frans... Ik vertelde hem dat ik mijn rib gekneusd/gebroken heb... Ik zei dus: J'ai cassé le rib... Aldo begreep mij. Chrit niet, die dacht dat ik het over vlees had: Casseler rib ;-)
Terug naar Aldo: ik vertelde hem dat ik op zoek was naar een bepaald artikel (ik laat even in het midden welk artikel dat is)... Hij zei: Attend (wacht) en Gardez mon boutique (let op mijn kraam) en hij stapte in zijn auto en vertrok. Daar stonden we, midden in zijn marktkraam met allemaal mensen die in het Frans dingen begonnen te vragen... Ik heb maar zo goed en zo kwaad als mogelijk uitgelegd dat Aldo zo terug zou komen.
En dat deed hij binnen 5 minuten. Hij had precies bij zich wat ik zocht... En niet 1, niet 2, maar 3 stuks... Hij zag aan mijn gezicht dat het perfect was! Ze staan inmiddels in het magazijn, waar ze blijven wachten tot de kerstperiode...
Ik was een half uur op de markt, mijn dag was geslaagd. En de rest van de dag was bonus!
PS: hij heet niet echt Aldo. Ik weet zijn echte naam niet, maar Aldo vond ik erg goed bij hem passen ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.