Winter Wonderland.

Als we de traditie zouden volgen zou dit weekend voor de 5e keer Winter Wonderland zijn. Het is elk jaar een heerlijk evenement in samenwerking met Brocante Marie Angelie. Maar nu zijn de omstandigheden anders. Het gaat niet. We zouden de laag witte stof (dit keer van het schuren) als sneeuw kunnen aanmerken en door de net opgehangen airco de temperatuur naar het vriespunt kunnen brengen, maar dat is toch niet de sfeer die we zouden willen.
Ik mis de drukte, de gezelligheid van de mensen, het gekwebbel. Ik die van rust houdt, mist de drukte. Het moet niet gekker worden.
Als er dan onverwacht een lieve klant aan de deur staat met een leuk en welkom cadeautje (een deurklink), ben ik heel erg verrast.

Afgelopen week is er weer flink geklust. Allemaal dingen waar je in de toekomst weinig van ziet, maar die wel moeten gebeuren. Dingen in muren, elektra en zo. Wel allemaal in de winkel, dus die gaat ook vooruit. De winkel is ontdaan van vloerbedekking, zeil en trapbedekking. Er komen mooie dingen te voorschijn. We hebben weer radiatoren, die geven ook nog eens warmte af...

Minpuntje was dat de balken van de winkel op de eerste verdieping niet sterk genoeg blijken te zijn om zonnepanelen te dragen, en die willen we toch wel heel graag uit liefde voor onze leefomgeving installeren, dus dat viel even tegen. De oplossing heeft zich al aangediend in de vorm van 300 balken. Ja 300. Ja, dat is een klus, maar als je het doet, doe het dan goed...

Ook de bovenverdieping van de woning gaat erg lekker, daar zijn we eigenlijk in afwachting van de schilder. Chrit heeft zich helemaal gegeven aan de trap, met een brander alle oude verflagen verwijderd waarbij het hele huis gevuld werd met een penetrante geur van oude verf en lijm. Bah. De trap is daarna helemaal geschuurd. Klaar voor grondverf en afwerking.

Het ziet er naar uit dat half december het bed van de woonkamer naar de uiteindelijke bestemming boven gaat en dat beneden plaats ontstaat voor een grote eettafel... én een GROTE kerstboom.

Vandaag blijft de kluskleding op de plank liggen en gaan we op pad naar open dagen / kerstshows van collega's. Surrogaat voor Winter Wonderland, dus met Rob en Myriam van Brocante Marie Angelie. Een lekker hapje eten erbij. Even drukte en gezelligheid. Warmte van fijne mensen. En rust voor het lijf, dat zich opmaakt voor een nieuwe klusweek.

Vele groeten van Ruud.

Bouwperikelen week 7.

Het was een aparte week. Chrit is overdag werken en dan ben ik veel alleen hier bezig. En dat motiveert niet echt, het is ook koud op de bovenverdieping, de nieuwe radiatoren hangen nog niet. Uit frustratie ook een keer met gereedschap gegooid deze week, de eerste keer pas in 7 weken, dus dat valt eigenlijk nog mee ;-)

Gelukkig kwam mijn schoonvader een dag helpen, mijn vader liep ook gelijkertijd binnen en de sfeer en snelheid was terug. Alle bouwrommel werd opgeruimd en de container is bijna vol. Die staat al een tijdje bij de buren voor het raam en mag ook wel eens weg...

Intussen begon project trappaal. We hadden er eentje en ernaast stond een lelijk ijzeren hekje. Dus moest en zou er een tweede trappaal komen. Het heeft 2 dagen gekost, maar de kopie op maat is er. Eigenhandig gemaakt. Toch wel trots op. Op de foto zie je ook de schuurde vloer en de vernieuwde elektra.

We gaan vooruit. De trap wordt afgebrand / gekrabt momenteel. Het kost tijd, maar het gaat best goed. Streven is dat alles geschuurd en stofvrij is voor de schilder komt.

Het goede nieuws van deze week is dat ik 4 kilo ben afgevallen en daar ben ik happy mee :-) En dat ondanks dat we goed aan het eten worden gehouden. Moeder en schoonmoeder zorgen voor bakjes met eten of soep, tante Wilma lijkt speciaal voor ons een bakstudio begonnen te zijn. De nieuwe bewoonster van ons oude huis kwam wafels brengen. Dat is toch hartverwarmend, dat is genieten!

De latjesweek.

Daar ben ik weer, vanaf Kerkplein 8 met het wekelijks verslag.

Het was de week van de latjes: afwerklatje hier, stripje daar, frutseltje links en dingetje rechts. Kleine dingetjes die de finishing touch geven, maar wel heel veel tijd kosten. Langzaam werken we op onze eigen bovenverdieping richting de komst van de schilder. Stuc droogt in de tussentijd en dat gaat best redelijk gezien het seizoen en bijbehorende vochtigheidsgraad.

Chrit heeft gisteren de vloer geschuurd van de slaapkamer en die is er als een plaatje onderuit gekomen.

Tussendoor zijn we nog enkele keren van het erf af geweest. Na een tips van een fijne collega kwamen we een geweldige winkelkast op het spoor, supergroot en in oude witte verf. Die moesten we natuurlijk hebben. Hij staat nu in de werkplaats, nog even wachten tot hij gevuld mag worden.

We zochten gebruikt houtwerk uit voor wandafwerking in de winkel, dat wordt zo supergaaf. En ook een fijn idee dat een oud plafond van een school hergebruikt wordt als plankenwand bij de Arme Duivel.

Een klein wonder gebeurde toen we (weer) kozijnen gingen uitzoeken. Chrit en ik waren het binnen 2 minuten met elkaar eens. Tot de adviseur zei dat hij er vanuit ging dat de tussenstijl in het midden kwam. Die discussie duurt nog voort, maar ook dat komt goed.

Gisteren kwam de elektricien en was het weer 'bella-signorita-dag'. De bouwradio draaide weer op volle toeren. Ik moet toegeven, Hollandse hits geven wel gezelligheid, boven het schuurapparaat van Chrit en de diamantboor van de elektricien uit. Onveilige ingestuukte kabels werden verwijderd en de winkel werd voorzien van allemaal gaten met inbouwdozen voor stopcontacten. Ruimschoots voorzien, op elke denkbare plek tot buiten aan toe.

We gaan vooruit. Vandaag even niets. Of ja, wat heel belangrijks. De jaarlijkse reünie met mijn oud klasgenoten van de tuinbouw opleiding. Daar kijk ik naar uit. Altijd gezellig!

Fijne zondag allemaal!

stuc/stof/rommel/puin

Ik denk wel eens dat dit een test is... Ik hou van netjes, schoon en opgeruimd en om het hier zo te houden is een bijna onmogelijk zaak. Waar stof vandaan komt weet ik niet, dat het er eigenlijk altijd is, is mij duidelijk geworden. Ondanks mijn strenge deurbeleid, waarbij deuren tussen schone en stoffige ruimtes gesloten zijn en soms ver omlopen noodzakelijk is.

Niettemin zijn er wel weer vorderingen, de stukadoor is klaar. Alles is wit en glad.

Vandaag hebben we geschuurd en bijgewerkt en Chrit heef de trap afgekrabt (met een plamuurmes)

Rob heeft afgelopen week de deuren geschuurd en mijn vader heeft de tuin gedeeltelijk aangeplant.

Tussendoor hebben we nog een huis overgedragen...

Komende week staan er allemaal kleine dingetjes op de planning. Van die klusjes die veel tijd kosten, maar waar je amper resultaat van ziet. Ze moeten gedaan worden...

Zaterdag wordt een groot gedeelte van de elektra van de nieuwe winkel aangelegd en daarna kunnen de tapijttegels met al hun stof op de container. Ik denk dat de buren dan ook blij zijn, want hij staat toch wel voor hun raam...

We hobbelen voort... Stof of niet...

De dag van gisteren.

Gisteren was het naast allerheiligen en de verjaardag van Chrit een extra speciale dag.

De dag dat we op de dag af, na 12 jaar de sleutel van de Napoleonsweg hebben overgedragen aan Marlie, die zich, ik citeer: 'Vanaf nu trotse eigenaresse van het allermooiste huis van Leudal' noemt.

Het is hartverwarmend dat iemand dezelfde passie voor een gebouw voelt als wij gevoeld hebben. Een huis waar vele van jullie naar binnen zijn gelopen, gekeken, gesnuffeld en leuke dingen gekocht hebben. Een huis waar gezellig gekletst werd en samen vele liters koffie zijn gedronken.

Een huis dat paste als een warme jas die helaas te klein is geworden.

Het was een afscheid met veel gelach, het notarisbezoek was weinig serieus en leek eerder cabaret, maar ook met een kleine traan.

Vandaag gaan we over tot de orde van de dag... Chrit laat een verstandskies trekken en ik ga verder met de verbouwing... Op kerkplein 8.