Maart.

Inmiddels is maart aangebroken en zijn er 5 maanden verstreken die volledig in het teken stonden van verbouwen. Het einde nadert gelukkig, soms ben ik het helemaal zat, maar er zijn gelukkig ook momenten dat ik me verwonder over hetgeen gecreëerd is.

Afgelopen week kreeg ik een cadeautje waar ik niet op zat te wachten in de vorm van een flinke verkoudheid, die zette me in een lagere versnelling met de handrem erop. Gelukkig hoefde ik zelf niet veel te maken, maar meer te assisteren. De timmerman kwam en zette de nieuwe deur erin, af en toe moest ik mee tillen... Donderdagmiddag kwam de nieuwe goot, helemaal uit Groningen, deze maakt zoveel verschil qua uitstraling van de voorgevel. Het is volledig kunststof en zat er binnen no-time tegenaan. Gegarandeerd onderhoudsvrij voor de komende 30 jaren. Ik ben van mening dat kunststof wel mag in een pand uit de jaren 50, zowel qua kozijnen als deze goot. Het is immers geen antiek boerderijtje wat je onrecht aan zou doen door het gebruik van kunststof. Bovendien ben ik niet zo van het verven, ik ga liever op zoek naar mooie spullen voor de winkel voor jullie, of besteed mijn schaarse vrije tijd in de tuin...

Deze week is een gedeelte van de verlichting gemonteerd, de toonbank is vanaf de loods naar hier verhuisd, de camera's en luidsprekers zijn opgehangen, en we hebben een eindeloze discussie over de afwerking en kleur van de trap gevoerd.

En natuurlijk... is de elektricien nog geweest en die is bijna klaar, in de meterkast hangt een spaghetti van kabels en draden waarvan hij me verzekerd heeft dat het goed komt en dat hij nog weet wat het allemaal is...

Ik heb ook nog de hele winkel leeggeruimd, alle materiaal en gereedschap eruit en terug naar de werkplaats en aansluitend nog het halletje gestuukt wat Chrit aansluitend heeft geverfd, donderdag wordt de wasbak gemonteerd. De vertraagde kozijnen worden ook aankomende week verwacht en als het lukt halen we nog het tweede deel van de inboedel naar hier van de winkel die nooit open is geweest...

En als kers op de taart krijgen we jaloezieën op de slaapkamer. Heel fijn met een lantarenpaal recht voor je gevel :-)

Er is nog genoeg te doen.

Maar nu is het carnaval, dat wil zeggen dat mijn vriend/man/klusmaatje/hulpinbangedagen er niet is... Die staat ergens te hossen in het zuiden des lands. Krijgt hij energie van zegt hij... We zullen zien...

Er rijden nu carnavalswagens door het dorp, ik hoor muziek, en ik heb werkelijk geen idee of de optocht hier langs gaat komen... Ook dat zullen we zien.

Fijne carnaval allemaal.

Ruud.